„Dzieci dzieciom”. Publikacja dedykowana czytelnikom w wieku wczesnoszkolnym i szkolnym.

https://3dom.pro/19288-dzieci-dzieciom.html

Książka w głównej mierze powstała z prac nadesłanych przez dzieci – w publikacji znalazły się wierszyki, opowiadania i ilustracje stworzone przez najmłodszych! Książka została podzielona na cztery rozdziały: Rodzina, Wiara i Kościół, Zwierzęta oraz Polska – moja ojczyzna. W każdej z części młody czytelnik ma szansę zapoznać się nie tylko z pracami swoich rówieśników, ale także z fragmentem Ewangelii, rozważaniami brata Tadeusza Rucińskiego, biogramami Świętych oraz ciekawymi ćwiczeniami – m.in. rebusy, krzyżówki, a także zadania do samodzielnego uzupełnienia, których zadaniem jest rozwijanie u dziecka umiejętności społecznych, a także jego życia duchowego.

W środku na małych katolików czeka kalendarz adwentowy, za którego pomocą w oryginalny sposób przygotują się na jeden z najważniejszych dni w roku!

"Jest jakoś tak, że ktoś, kto ma w sercu miejsce dla Pana Boga, może w nim zmieścić wszystkie Jego stworzenia i stworzonka. A kto wyrzuca z serca Pana Boga, to serce ma podobne do zaciśniętej, twardej pięści. Kiedy pierwszy syn Adama i Ewy – Kain właśnie z takim twardym sercem zabił swojego brata Abla, to na świecie zaczęło pojawiać się coraz więcej ludzi podobnych do Kaina. W końcu tylko Noe z rodziną nie byli do nich podobni, bo Noe słuchał, kiedy Pan Bóg puka i szepcze do niego. Właśnie Pan Bóg powiedział Noemu, że ma budować ogromny okręt – daleko od morza.

Ludzie, którzy pytali Noego, co takiego buduje, dziwili się i śmiali się z niego. Jednak on budował i choć nie rozumiał, to wierzył Panu Bogu. I jeszcze bardziej zdumieli się ci wyśmiewający go ludzie, gdy zobaczyli, jak Noe wprowadza na ten okręt wszystkie zwierzęta – parami. Jakby to miało być ZOO! Nie! To miał być ratunek dla nich przed strasznymi ulewami, które zamieniły ziemię w morze, na którym teraz płynął wielki okręt-arka z rodziną Noego i z wielkim zwierzyńcem. A zdumiewające było to, że te zwierzęta: wielkie i maleńkie, drapieżne i łagodne, dzikie i domowe – żyły ze sobą w takiej zgodzie, jakby każde miało serce podobne do serca dobrego Noego. Takie serca właśnie chciał Pan Bóg uratować od zła i od potopu. A Noe miał w swoim sercu miejsce dla każdego ze stworzeń i stworzonek. I kiedy wreszcie gołąbek przyniósł zieloną gałązkę – znak, że już można wychodzić na ląd, Noe otworzył arkę, aby wszystkie zwierzęta mogły być wolne i szczęśliwe. Żadnego nie zatrzymał, bo kochał je trochę tak, jak Pan Bóg, w którego sercu mieści się kosmos".

Brat Tadeusz Ruciński,

fragment książki „Dzieci dzieciom”