Czy znacie taki zespół muzyczny, który występuje nieprzerwanie od 50 lat, gromadząc na koncertach liczne rzesze fanów? Jego członkowie nigdy się nie starzeją, choć nie korzystają z pomocy alchemików ani z żadnych zabiegów medycyny estetycznej. Po prostu trwają ponad czasem. Jak to możliwe? Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych. Dowodem na to są Fioretti – najbardziej popularna (ex-equo z Żywą Szopką ;)) krakowska wizytówka Zakonu Franciszkanów i jego radosny symbol.

Na chwilę cofnijmy się w przeszłość. Idea założenia zespołu stanowi niejako kontynuację bogatej franciszkańskiej tradycji muzycznej. Grupa sformowała się w 1968 r. w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Łodzi-Łagiewnikach, odpowiadając na zapotrzebowanie środowisk chrześcijańskich, w których pojawiły się inicjatywy założenia zespołów muzycznych wzorowanych na modnych wówczas The Beatles czy The Rolling Stones. Zadebiutowali koncertem kolęd 24 grudnia 1968 r., podczas kolacji wigilijnej w klasztorze. Nazwa zespołu jest zupełnie przypadkowa. Ówczesny gwardian klasztoru, o. Klemens Śliwiński po prostu oznajmił: „Wy będziecie nazywać się Fioretti (czyli kwiatki [św. Franciszka])”. I tak zostało do dziś.

W 1969 r. zespół przeniósł się wraz z jego członkami do Krakowa, gdyż w tym czasie klerycy przez pierwsze dwa lata studiowali filozofię w Łodzi, po czym w Krakowie rozpoczynali czteroletnie studia teologiczne. Tam, w Bazylice św. Franciszka, 11 października 1970 r. odbył się ich pierwszy koncert.

Fioretti bardzo szybko zdobyli popularność jako jeden z pierwszych (kto wie, może nawet pierwszy?) zespół seminaryjny, który religijny repertuar wykonywał w rytmach nowoczesnej młodzieżowej muzyki. Skład stale ulegał zmianom związanym z zakończeniem nauki w seminarium. Nowi członkowie odmieniali zespół i jego brzmienie. Zmieniały się instrumenty i formy muzyczne, a grupa cieszyła się coraz większą popularnością, odnosząc liczne sukcesy. Podczas koncertów publiczność mogła usłyszeć: gitarę klasyczną, basową,  elektryczną i 12-strunową, skrzypce, perkusję, organy, trąbkę, saksofon, tamburyn, a ostatnio również akordeon. Trzeba podkreślić, że zespół oprócz aplauzu spotykał się w seminarium również z krytyką, ale pomimo to funkcjonował nadal.

Więcej na Franciszkanie.pl

Spis utworów:

1. Boże kocham Cię

2. Psalm 131

3. Rozpal mnie

4. Pokój

5. Modlitwa nędzarza

6. Chwacie Pana

7. Bądź mocny w Panu

8. Miriam

9. Klara

10. Weź moje życie

11. Panie przyjdź

12. Póki mamy czas